Kamica moczowa jest chorobą społeczną występującą u 1-5% ludności. Częstość jej występowania jest 3-5-krotnie większa u mężczyzn niż u kobiet. Co piątemu mężczyźnie i co 10-20-tej kobiecie grozi ryzyko powstania jednego kamienia w ciągu życia. U chorego z kolką nerkową szansa nawrotu choroby w ciągu pięciu lat wynosi aż 50%.

Jeszcze nie tak dawno kamienie z nerki i moczowodów można było usunąć operacyjnie. U niektórych chorych istniała możliwość wydobycia kamieni z dolnego odcinka moczowodu przezcewkowo za pomocą pętli Zeissa lub koszyczka Dormii. Zabiegi te wykonuje się z powodzeniem w odpowiednich przypadkach również i dziś. W końcu lat siedemdziesiątych wprowadzono przezskórną nefrolitotrypsję (PCNL). Na początku lat osiemdziesiątych powstała możliwość dotarcia do złogów znajdujących się w moczowodzie i nerce ureterorenoskopem wprowadzonym przez cewkę moczową, pęcherz i pęcherzowe ujście moczowodu (URSL). Równocześnie rozwinęła się metoda kruszenia kamieni moczowych falami uderzeniowymi generowanymi poza ustrojem chorego (ESWL).

Korzyści wynikające ze stosowania nowoczesnych metod leczenia kamicy, zwłaszcza ESWL, są ogromne. Objęcie całego kraju siecią pracowni ESWL doprowadza w krótkim czasie do zmiany charakteru kamicy w populacji. Znikają trudne do leczenia skomplikowane kamice odlewowe i infekcyjne. Chorzy ze skazą kamiczą są poddawani ścisłej obserwacji po usunięciu lub wydaleniu kamieni z dróg moczowych. Wcześnie rozpoznaje się u nich nawrót kamicy i kruszy drobne, nowo powstałe złogi, aby nie dopuścić do uformowania się kamieni o dużej masie, których leczenie jest trudne i obarczone większym ryzykiem powikłań.

rejestracja
od poniedziałku do piątku
w godz.: 08.00-17.00
tel.: (071) 78 444 14